Polskie prawo nie uwzględnia formalnej definicji działki rekreacyjnej. Zwyczajowo pod tym pojęciem rozumie się grunty przeznaczone do celów wypoczynkowych i rekreacyjnych. Działki rekreacyjne nie są z założenia przeznaczone do całorocznego zamieszkiwania, dlatego zwykle można na nich budować jedynie domki letniskowe, altany i budynki gospodarcze. Działki rekreacyjne w ewidencji gruntów są oznaczone jako Bz (tereny rekreacyjno-wypoczynkowe).
Co to jest działka rekreacyjna?
Działki rekreacyjne są nieraz utożsamiane z ROD, czyli rodzinnymi ogrodami działkowymi zarządzanymi przez Polski Związek Działkowców. Zasadnicza różnica polega na tym, że każda działka ROD jest działką rekreacyjną, natomiast nie każda działka o przeznaczeniu typowo rekreacyjnym należy do ROD. ROD narzuca działkowiczom określone ograniczenia – działki takiej nie można kupić ani sprzedać, można ją jedynie dzierżawić. Dzierżawca nie ma też możliwości podnajmowania działki ROD ani oddawania jej w bezpłatne użytkowanie innym osobom. Dlatego warto uważnie czytać i sprawdzać ogłoszenia o sprzedaży działek rekreacyjnych, gdyż mogą one wprowadzać w błąd. Jeśli okaże się, że mamy do czynienia z działką ROD, oznacza to, że nie można nią dowolnie dysponować, a więc nie może się ona stać naszą własnością.
Jest jednak możliwość trafienia na działkę, która nie podlega pod ROD, a zarazem jest przeznaczona na cele rekreacyjne. Jeśli jest to działka własnościowa, oznacza to, że można ją sprzedać bądź kupić bez konieczności uzyskania zgody PZD. Jeśli jednak chodzi o możliwości wykorzystania gruntu, kluczową kwestią jest tu jego status w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego bądź w warunkach zabudowy. Może się okazać, że nawet na prywatnej działce nie da się postawić budynków określonego typu. Mogą też istnieć ograniczenia dotyczące maksymalnej powierzchni zabudowy i innych jej parametrów.